Day in a life fotoshoot

Deze zomer mocht ik een heel bijzonder gezin fotograferen. Renske belde mij op of ik haar gezin bij haar thuis wilde fotograferen. Ze vertelde over haar lieve dochter Cilia, die een ernstige stofwisselingsziekte heeft en dat ze eigenlijk een mooie herinnering wilde hebben van hoe hun leven er nu uitziet. Dus geen geposeerde foto’s maar juist de liefde, de grapjes, de eigenaardigheden van het gezin en vooral het karakter van Cilia, de dagelijkse dingen die in huis gebeuren, de rituelen.

Voor mij een super leuke opdracht want ik ben niet goed in gezinnen op een rijtje op de foto te zetten zodat iedereen lacht naar de camera. Ik vind het heel knap hoe andere fotografen dat doen, maar mij lukt het nooit. Ik ben een fotograaf die observeert en afwacht en dan klikt. Natuurlijk stuur ik het aan maar juist in die momentjes dat iedereen even ontspant gebeuren leuke dingen. De interacties en de connecties met elkaar zijn het mooist.

Cilia is een meisje wat door haar ziekte steeds een klein beetje achteruit gaat,  ze ziet steeds minder en ze hoort minder. En ook haar levensverwachting is onzeker. Daarom wilde Renske normale (mooie) foto’s van haar gezin. Een soort “Dag uit het leven van” fotoshoot.

Ik wist dus niet wat ik kon verwachten. Was best zenuwachtig maar dat was al snel verdwenen toen ik op een zaterdagochtend heel vrolijk door Cilia en haar broertje Floris werd begroet. Ze begon gelijk met haar knuffels te spelen en ik moest meespelen natuurlijk. Ik heb maar gelijk mijn camera gepakt en tussen het spelen door geklikt. Wat een mooi, cool en leuk meisje, en ook zo blij en vrolijk en ook heel eigenwijs. We hadden van tevoren wat rituelen bedacht maar Celia had daar haar eigen idee over. Als iedereen gezellig op bed zat om een boekje voor te lezen aan broertje Floris, wilde Celia er niet bij zitten maar ging in haar kamer spelen..en ik moest mee om met Woezel en Pip (haar lievelingsknuffels) te praten. Gelukkig kwam haar Papa met de knuffels praten want hoe graag ik met haar spel mee wilde doen, ik kan dan geen foto’s maken. En ik weet best veel van Woezel en Pip en hun avonturen. Mijn zoontje Abel was ook fan! Ondertussen ben ik fan van Cilia geworden ;-).

Het is een andere soort fotografie dan normaal. Normaal zoek ik toch een mooi plekje op waar het licht perfect is maar dat gaat niet als je echte foto’s van je gezin wilt. Cilia wilde overal in huis de lampen aan omdat haar zicht zo slecht is. Wat voor mij als fotograaf juist niet handig is i.v.m het de witbalans en vals licht wat binnenkomt. Ik kan daar natuurlijk de witbalans aanpassen in photoshop maar aan de andere kant, het is zoals het is, en het is goed zo. Dit soort foto’s moeten niet perfect zijn maar juist een mooie herinnering voor later zijn.